अङ्ग

/əŋɡə/ aṅga

============

1. the crude base of a noun or a verb to which affixes are added; a technical term in Pānini's grammar for the crude base after which an affix is prescribed e. g. उपगु in औपगव,or a in करिष्यति etc. cf. यल्लात् प्रत्ययविधिस्तदादि प्रत्ययेऽङ्गम् P.I.4.13;

2. subordinate part. constituent part cf. पराङ्गवद् in सुबालान्त्रते पराङ्गवत्स्वरे P. II. 1. 2, also विध्यङ्गभूतानां परिभाषाणां Par. Sek. Par. 93.10;

3. auxiliary. for an operation, e. g. अन्तरङ्ग, बहिरङ्ग etc. cf. अनाङ्गशब्देन शब्दरूपं निमित्तमेव गृह्यते Par. Sek. Par. 50;

4. element of a word or of an expression cf. अङ्गव्यवाये चाडपरः R. T. 190, अङ्गे च कम्ब्यादौ R.T. 127. व्यञ्जनं स्वराङ्गम् T. Pr. 21:1.